de wereld is waar voluit kan worden geleefd en waar door niemand lijnen, hoeken of grenzen zijn aangebracht
Vluchtelingenbrief
(Deus Ex Machina, 169, 2019)
Alledaagsheid (volgens Inge Braeckman)
Alledaagsheid is een steeds weerkerende onzichtbare bloem, tastbaar in de geur van koffie of als vergeten kruimels op een krant gelegd. Weids als de stilte aan de rand van het heelal.
Brief aan het geluk (na het lezen van ‘De zee is een zij’ van Jan van meenen)
Dierbaar geluk, Ik kwam u onlangs tegen. Niet – zoals gewoonlijk – in de ogen van degenen die me lief zijn, of in hun dromen of hun wensen. Nee, ik ontmoette u op een plek waar ik u allerminst had verwacht: de poëzie. U weet even goed als ik dat de poëzie een veel bezochte … Meer lezen over Brief aan het geluk (na het lezen van ‘De zee is een zij’ van Jan van meenen)
Onderdak (bij ‘Een kamer met een tafel en schrijfgerei’ van Ivo van Strijtem)
In Een kamer met een tafel en schrijfgerei bezingt IVO VAN STRIJTEM het leven dat zich weert tegen ouderdom en afscheid. Dat levert een erg gevarieerde bundel op met uitgepuurde gedichten waarin veel meer te lezen valt dan men op het eerste gezicht zou vermoeden. In deze bundel is er een dubbelzinnige fascinatie voor de … Meer lezen over Onderdak (bij ‘Een kamer met een tafel en schrijfgerei’ van Ivo van Strijtem)
Weemoed (volgens Ingmar Heytze)
Weemoed is vermoeden dat je nu al terugverlangt naar alles wat pas later vroeger was.
Het Liegend Konijn (voorstelling 16 juni 2019)
Jan Geerts en Dominique De Groen lezen voor Voorstelling Het Liegend Konijn 16 juni 2019
