STEMPLICHT

het ergste (volgens Anna Enquist)

Het ergste is de dolkstoot, vinden zij. Dat iets geheels en gaafs zo onverhoeds wordt aan- getast en voortaan niet meer zelf is maar in binding met het wapen dat zich toegang eist, en breekt, en krast.

licht (volgens Peter Ghyssaert)

Licht zou de plaats kunnen zijn waar een gedachte zich baadt, zacht wentelend, zich niet bekommerend om haar verblijf.

AUTISTISCH LIEFDESGEDICHT

ik ben moe, zeg je

(Het Liegend Konijn, 2017, nr. 1)

22 maart 2016 – een jaar later

Loenhout

vrijheid is de naam van mijn geboortestraat huis heet mijn moeder, open staan haar muren nog altijd stroom ik het leven in, de dood uit mijn vader sneed mij van het wilgenhout dat zich over de beek aa boog, taal begon te stromen, adem, zei mijn vader en nog elke dag bouwt adem een nest, …

Ze maakt van haar hart

Ze maakt van haar hart een steen, elke dag opnieuw, tot ze een huis heeft, tot ze haar verlangen bewoonbaar kan verklaren. Ze wil de mooiste kamer bewaren voor later, wanneer ze zal terugdenken aan iemand in het bijzonder. Op een morgen zal ze het venster open zetten naar de wereld en kijken hoe ze …

Trap

Iets wil herinnering zijn. Van stof tot nadenken ben ik. Ik vergeet mijn slaap en ga de trap af in mijn hoofd. Niet de nacht maar mijn gezicht is donker. Ik moet gaan waar het op aankomt want bij de minste twijfel kraakt en ontwaakt het huis. De curve van mijn hand is mijn nachthouvast. Mijn …

Je armen staan zich voor het raam

Je armen staan zich voor het raam nog te ontsluiten. Je hoort iets weg- tikken achter je rug. De kamer komt nooit terug. De tijd is voorbij. Geluk is buiten. Tussen de bomen lopen kinderen. Een huis is hen te klein. Je telt tot tien en roept hun naam. Ze verstoppen zich om niet verloren …

wees stil, lispelt hij