Tag: poëzie
Een pleidooi voor menselijkheid (Helium, Bart Moeyaert)
Helium van BART MOEYAERT is een kleine bundel. Het witte kaft dat rond de 28 gedichten zit, heeft een lichte structuur als die van handgeschept papier en is bezaaid met minuscule, zilveren druppels. Het zegt veel over de gedichten die de lezer voorgeschoteld krijgt. Hoe dun deze bundel ook is, er zit veel tijd in: … Meer lezen over Een pleidooi voor menselijkheid (Helium, Bart Moeyaert)
De blik op scherp (De schrijver is een alleenstaande moeder, Hagar Peeters)
‘De schrijver is een alleenstaande moeder’ van HAGAR PEETERS is een erg gevarieerde bundel. Korte gedichten worden afgewisseld met werk van lange adem. De toon is nu eens prozaïsch, dan weer lyrisch. Sommige verzen neigen naar poésie pure; terwijl andere schatplichtig zijn aan de Vijftigers. De foto’s van de dichteres als 29 oude weken astronaut … Meer lezen over De blik op scherp (De schrijver is een alleenstaande moeder, Hagar Peeters)
Hemellichaam
Van wat de mens gemaakt is (bij Keto Stiefcommando van Thomas Lieske)
Keto Stiefcommando van THOMAS LIESKE is een meerstemmige en uiterst boeiende bundel over de ontheemde mens die, achter de vuilniswagen van het dagelijkse leven, wil ontsnappen aan de vergetelheid en op zoek gaat naar zijn/haar plaats in de geschiedenis. Om bescherming af te dwingen en betekenis te geven aan hun leven spiegelen de Afrikaanse jongens … Meer lezen over Van wat de mens gemaakt is (bij Keto Stiefcommando van Thomas Lieske)
Ik tape je een bed (Mahlu Mertens)
De wereld in Ik tape je een bed van MAHLU MERTENS is allesbehalve volmaakt. Er is ziekte, verlies, onvruchtbaarheid en rouw. Het meest urgent dient het verval en de imperfectie zich aan in het menselijk lichaam. In ‘Heuvels van vlees’ is er sprake van een zwaarlijvig ‘duinlandschap blank vlees’ dat enkel nog met de hulp … Meer lezen over Ik tape je een bed (Mahlu Mertens)
Poëzie (volgens Remco Campert)
Poëzie is een daad van bevestiging. Ik bevestig dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Hoop (volgens Koenraad Goudeseune)
Hoop is een dier dat je in een wolk herkent.
In beweging (bij ‘Ware aard’ van Jan-Willem Anker)
In Ware aard gaat JAN-WILLEM ANKER op zoek naar zijn identiteit en die van de wereld om hem heen. Dat lijkt een statisch en definitief gegeven, maar dat is het allerminst. Of het nu over de liefde, Europa, poëzie of het klimaat gaat; de werkelijkheid is voortdurend in wording en haar betekenis is een dynamisch … Meer lezen over In beweging (bij ‘Ware aard’ van Jan-Willem Anker)
Een tasten met de handen op de rug (bij Winterlaken van Mischa Andriessen)
Op het witte voorplat van Winterlaken van MISCHA ANDRIESSEN staat een band waarop in verschillende schakeringen vijf keer dezelfde foto te zien is van een Amerikaanse zeearend die in volle vlucht een zwaan grijpt. Het zou evengoed een omhelzing kunnen zijn. Noodlot en liefde in één beeld dat telkens herhaald wordt, een betere samenvatting voor … Meer lezen over Een tasten met de handen op de rug (bij Winterlaken van Mischa Andriessen)
brief aan de tijd
Nominatie Melopee poëzieprijs 2019
De wereld (volgens Marc Tritsmans)
de wereld is waar voluit kan worden geleefd en waar door niemand lijnen, hoeken of grenzen zijn aangebracht
Vluchtelingenbrief
(Deus Ex Machina, 169, 2019)
Alledaagsheid (volgens Inge Braeckman)
Alledaagsheid is een steeds weerkerende onzichtbare bloem, tastbaar in de geur van koffie of als vergeten kruimels op een krant gelegd. Weids als de stilte aan de rand van het heelal.
Brief aan het geluk (na het lezen van ‘De zee is een zij’ van Jan van meenen)
Dierbaar geluk, Ik kwam u onlangs tegen. Niet – zoals gewoonlijk – in de ogen van degenen die me lief zijn, of in hun dromen of hun wensen. Nee, ik ontmoette u op een plek waar ik u allerminst had verwacht: de poëzie. U weet even goed als ik dat de poëzie een veel bezochte … Meer lezen over Brief aan het geluk (na het lezen van ‘De zee is een zij’ van Jan van meenen)
Onderdak (bij ‘Een kamer met een tafel en schrijfgerei’ van Ivo van Strijtem)
In Een kamer met een tafel en schrijfgerei bezingt IVO VAN STRIJTEM het leven dat zich weert tegen ouderdom en afscheid. Dat levert een erg gevarieerde bundel op met uitgepuurde gedichten waarin veel meer te lezen valt dan men op het eerste gezicht zou vermoeden. In deze bundel is er een dubbelzinnige fascinatie voor de … Meer lezen over Onderdak (bij ‘Een kamer met een tafel en schrijfgerei’ van Ivo van Strijtem)
Brief aan Herman Rohaert
Beste Herman Rohaert Na het lezen van uw bundel Beyond here lies nothin’ was één ding duidelijk. Dat lijkt niet veel, maar in een verwarrende wereld als de onze, is dat toch behoorlijk wat. Wat uw verzen verhelderen, is hoe het kijken ons redt van de donkerte, ‘het zwarte gat van het vergeten’. Het redt … Meer lezen over Brief aan Herman Rohaert
“Schots en scheef sta ik in de wereld” (bij Fantoommerrie van Marieke Lucas Rijneveld)
Met haar tweede bundel Fantoommerrie heeft Marieke Lucas Rijneveld een indringend mooie bundel geschreven waarin ze met een heel eigen stem ontleedt wie ze is, in welke onvolmaakte wereld zij leeft en wat ze kan betekenen. Ze toont de mens en de nietigheid van zijn/haar verlangens en angsten en doet dat op een manier die … Meer lezen over “Schots en scheef sta ik in de wereld” (bij Fantoommerrie van Marieke Lucas Rijneveld)
brief aan de aarde
(Het Liegend Konijn, 2019) (Dirk De Geest)
De nacht (volgens Hugo Claus)
de nacht is een vrouw o honderdduizend lippen
JAN GEERTS 